Opiekun dzienny to zawód stosunkowo mało znany w Polsce, choć z roku na rok zyskuje coraz większą popularność. To osoba, która zajmuje się dziećmi w warunkach kameralnych – zwykle w swoim domu albo w specjalnie przygotowanym lokalu, zapewniając maluchom opiekę, wychowanie i możliwość rozwoju. Funkcja ta została wprowadzona po to, by ułatwić rodzicom łączenie obowiązków zawodowych z wychowaniem dzieci oraz by stworzyć alternatywę dla żłobków czy prywatnych klubów malucha. Rodzice często postrzegają opiekuna dziennego jako kompromis – zapewnia on kameralną, domową atmosferę, a jednocześnie dysponuje wiedzą i kwalifikacjami potrzebnymi do pracy z maluchami. Dzieci spędzają czas w niewielkiej grupie, co oznacza, że dzienny opiekun może poświęcić im więcej uwagi, a jednocześnie realizować program edukacyjno-wychowawczy dostosowany do ich wieku i potrzeb.
Obowiązki opiekuna dziennego
Choć opiekun dzienny kojarzy się czasem z nianią, w praktyce jego rola jest znacznie bardziej sformalizowana i rozbudowana, bo odpowiada nie tylko za podstawową opiekę i bezpieczeństwo dzieci, ale także za wspieranie ich rozwoju.
Do codziennych obowiązków takiego opiekuna należą m.in.:
- opieka dzienna – zapewnienie dzieciom posiłków i dbałość o higienę,
- organizowanie zabaw i zajęć edukacyjnych,
- wspieranie rozwoju emocjonalnego i społecznego,
- nauka podstawowych umiejętności – np. samodzielnego jedzenia czy korzystania z toalety,
obserwacja postępów dziecka i kontakt z rodzicami.
Warto wiedzieć, że praca opiekuna dziennego jest nadzorowana przez gminę lub odpowiednią jednostkę samorządu. Dzięki temu rodzice mają pewność, że osoba sprawująca opiekę spełnia wymagania formalne i zapewnia dzieciom bezpieczne warunki.
Kto może zostać opiekunem dziennym?
Opiekunem dziennym może zostać osoba pełnoletnia, niekarana i posiadająca odpowiednie predyspozycje zdrowotne. Wymaga się od niej także kwalifikacji – ukończenia kursu przygotowującego do pracy z dziećmi lub posiadania wykształcenia pedagogicznego.
Osoby, które wcześniej nie pracowały z dziećmi, mogą wziąć udział w specjalnym szkoleniu organizowanym przez jednostki samorządowe bądź instytucje edukacyjne. Kurs opiekuna dziecięcego organizowany przez zawodniania.pl obejmują zarówno wiedzę teoretyczną, jak i zajęcia praktyczne – dzięki nim kandydat na opiekuna dziennego uczy się, jak reagować w różnych sytuacjach, jak wspierać rozwój dziecka i jak organizować opiekę w kameralnym punkcie.
Ważną cechą opiekuna dziennego jest również odpowiednie podejście – cierpliwość, empatia, kreatywność i umiejętność nawiązywania relacji z dziećmi i ich rodzicami.
Opiekun dzienny – ile dzieci może mieć pod opieką?
Przepisy jasno to regulują: opiekun dzienny może mieć pod opieką maksymalnie pięcioro dzieci. Jeśli natomiast w grupie znajduje się dziecko poniżej pierwszego roku życia, dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności albo wymagające szczególnej opieki, liczba podopiecznych spada do trojga.
Taki limit jest niezwykle istotny, bo odróżnia punkt dziennej opieki od żłobka. Małe grupy sprawiają, że opiekun ma możliwość indywidualnego podejścia do każdego malucha. Dzieci szybciej się adaptują, łatwiej nawiązują relacje i czują się bezpieczne w znanym, kameralnym otoczeniu.
Punkt opieki dziennej a żłobek
Choć punkt dziennej opieki i żłobek spełniają podobną funkcję, istnieje między nimi kilka ważnych różnic.
Żłobki to większe instytucje, najczęściej publiczne lub prywatne, które obejmują opieką kilkanaście czy kilkadziesiąt dzieci. Pracuje tam zespół opiekunów, nierzadko z pielęgniarką czy położną na miejscu, a organizacja dnia jest ściśle uregulowana.
Punkt opieki dziennej prowadzony przez opiekuna dziennego to z kolei mała, kameralna placówka – w praktyce najczęściej mieszkanie lub dom przystosowany do przyjęcia kilku maluchów. Atmosfera może być bardziej rodzinna, a opiekun skupia się na niewielkiej grupie dzieci.
Zdobądź nowe kwalifikacje – kurs opiekunki w żłobku czeka na Ciebie
